Stalking (ang. podchody, skradanie się) to termin używany w psychologii, psychiatrii i sądownictwie. Jest to termin uknuty przez amerykańskie tabloidy. Na polski można go przetłumaczyć jako uporczywe nękanie.
Stalking (ang. podchody, skradanie się) to termin używany w psychologii, psychiatrii i sądownictwie. Jest to termin uknuty przez amerykańskie tabloidy. Na polski można go przetłumaczyć jako uporczywe nękanie. Proceder ten definiowany jest jako świadome i powtarzalne śledzenie, przyglądanie się i / lub molestowanie. W większości przypadków celem stalkingu jest próba zmuszenia do zawarcia znajomości z kimś kto nie ma na to ochoty lub w inny sposób byłby niedostępny. Na stalking zwykle składa się cała seria czynności, które rozpatrywane pojedyńczo są legalne, na przykład wysyłanie maili, wiadomości SMS, telefonowanie, zbieranie informacji, dążenie do celowego spotkania, wychodzenie przed drzwi lub ich otwieranie, gdy nadchodzi ofiara. Jako ofierze stalkingu zdarzyło mi się także podsłuchiwanie pod ścianą, a następnie wybieganie przed drzwi, wtrącanie się zza ściany do rozmowy w moim mieszkaniu, kradzieże rzeczy, w tym śmieci wystawionych przed drzwi, kradzieże korespondencji doręczonej pomyłkowo, całodobowe obserwowanie i porozumiewanie się by kolejna osoba mogła nadejść i zaatakować mnie przed domem lub na korytarzu. Jako ofierze robiono mi nawet awantury, że ruszam w domu kluczami a nie wychodzę. Gdy zaś dawałam jakiekolwiek sygnały / odgłosy, że wychodzę z domu uniemożliwiano mi przejście lub byłam bacznie, obsesyjnie obserwowana. Pewnego razu moja prześladowczyni, która zwykle ‘wbijała’ we mnie wzrok wyszła na korytarz, usiadła, a w wolnym miejscu postawiła szklany wazon. Niedługo jednak i w Polsce stalking przestanie być bezkarny. Projekt zmian kodeksu karnego proponujący kary za uporczywe nękanie trafił już do Sejmu.
Uporczywe nękanie karane jest w 50 stanach USA, Australii, Austrii, Belgii, Danii, Holandii, Irlandii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, na Malcie i we Włoszech.
W Stanach Zjednoczonych stalking definiuje się jako formę złośliwego i powtarzającego się prześladowania i dokuczania innej osobie. Nauka niemiecka przypisuje uporczywemu nękaniu takie cechy jak : powtarzalność określonych zachowań sprawcy wobec pokrzywdzonego, wywoływanie leku lub poczucia zagrożenia u ofiary oraz pewien kontekst działania będący zasadniczym motywem jego działania, przykładowo zdrada, złość, zazdrość. Moim zdaniem stalker zdradza objawy zaburzeń psychicznych, cierpi na natręctwo myśli i urojenia. Winien być więc orzekany wobec niego nie tylko zakaz zbliżania się do ofiary, ale także przymusowe leczenie.
Maya Kowalczyk