Spektakl dotyku i rytmu to nie tylko świątynne masaże hawajskie, ale także obsługa smartfonów z systemem operacyjnym Android. Korzystałam już z trzech więc moja opinia staje się coraz bardziej obiektywna. Przyznam, że sama przewartościowałam już nawet pewne własne opinie. Najlepszym przykładem jest ocena jakości i parametrów baterii.
Początkowo oceniłam baterię Li Ion Polimer 1500mAh ze smartfona LG Swift 3D jako szybko rozładowująca się – dość słabą. Teraz, gdy mam do dyspozycji smartfon Huawei Ideos U8500 z 1150mAh baterią moja opinia bardzo się zmieniła. Bateria zastosowana w LG Swift 3D jest nieporównywalnie lepsza – stosunkowo szybko się ładuje, bo max. do 1, 5h (podczas pierwszego ładowania naładowała się do 100%), a rozładowuje się porównywalnie wolno mimo, że smartfon ten ma dostęp do nieporównywalnie szerszej gamy aplikacji (czas czuwania do 450h, rozmowy w 3G do 9h). Bateria w Huawei Ideos U8500 ma mniejszą pojemność, a ładuje się 2 razy dłużej. Mimo mniejszej liczby aktywności szybciej się rozładowuje. Podczas pierwszego ładowania powstał też problem z naładowaniem jej do 100%. Po około 2 h naładowała się do około 94%, a przez następną godzinę nastąpił niewielki postęp, bo zaledwie o 2%. Gdy minęły 3h 15min, a bateria nadal była naładowana w 96% przerwałam ładowanie. Jej czas czuwania to do 280h, rozmowy (w instrukcji nie podano generacji technologii IMT) do 3 h 20 min.
Kolejny plus na korzyść smartfona LG Swift 3D to większy, bo ekran o przekątnej 4,3”. Przekątna Huawei Ideos U8500 ma 3,2”. Kto myśli, że 1,1” nie stanowi aż tak istotnej różnicy jest w 
błędzie. Ekran LG Swift 3D jest w pełni dotykowy tak więc wszystkie operacje dokonywane mogą być za pomocą dotyku palcem, krótkiego przytrzymania wybranych ikonek lub przeciągnięć. Nie mam dużych palców, ale na przykład znacznie mniejsze literki na klawiaturze Huawei Ideos U8500 sprawiają więcej psikusów-częściej dochodzi do przypadkowych dotknięć obok zamierzonego znaku. Nawigacja po Huawei Ideos U8500 jest mieszana to znaczy na obudowie smartfona znajdują się przyciski, w tym Enter. W LG Swift 3D na obudowie nie ma typowych przycisków wymagających naciskania, lecz dotykowe. Po pewnym czasie czy tez w pośpiechu dnia codziennego człowiek przyzwyczaja się do pewnej dozy delikatności czy też konieczności użycia siły. Konieczność stosowania technik mieszanych-dużego zakresu zróżnicowanych dotknięć i naciśnięć zaczyna męczyć. Łatwiejsze i przyjemniejsze w obsłudze są więc większe ekrany w pełni dotykowe jak w LG Swift 3D. Wyjątkiem są oczywiście aplikacje do grania na instrumentach.
Mimo znacznie większych możliwości technicznych waga LG Swift 3D (169g) okazała się nie aż tak duża. Huawei Ideos U8500 waży zaledwie 54 g mniej.
Jeżeli chodzi o design i estetykę wykonania LG Swift 3D jest nieporównywalnie nowocześniejszy, ma bardziej elegancki, interesujący design, w tym 3D Hotkey i daje możliwość wejścia do ‘Strefy 3D’ bez specjalnych okularów. Zastosowane w LG Swift 3D wzornictwo jest też bardziej praktyczne, na przykład złącze ładowarki/transmisji danych jest w nim przykryte klapką co chroni przed dostaniem się doń np. kurzu czy piasku niesionego wiatrem, a nowy telefon ma naklejoną na ekran folię ochronną wykorzystana jako dodatkowa powierzchnia reklamowa – widnieją na niej : logo 3D, nazwa : LG Optimus 3D, zaproszenie : Welcome to a World of 3D, ikony : YouTube 3D, 3D Games, 3D Camera, HDMI, Dual Core, 3D Hotkey.
Opakowanie transportowe tj. pudełka, w których otrzymałam oba powyżej wspomniane zestawy także są jakby z innej bajki. Pudełko z zestawem Huawei Ideos U8500 zawierało : telefon, ładowarkę, przewód USB, baterię, skróconą instrukcję obsługi, informacje dotyczące bezpieczeństwa oraz kartę mikro SD 1 GB. Utrzymane jest w ładnej fioletowo-szarej kolorystyce. Jedynie logo firmy Huawei i literka ‘e’ w nazwie smarfona są czerwone. Mimo licznych tekturowych przegródek w jego wnętrzu uważam je za całkiem zwykłe i mało ergonomiczne w porównaniu z tym, w którym dostałam LG Swift 3D. Tamto było inne, zaintrygowało mnie, skłoniło do jak najszybszego obejrzenia wszystkiego co w jego wnętrzu. Nie znalazłam w nim co prawda karty microSD, ale były za to słuchawki, a instrukcje w 4 
wersjach językowych były kolorowe. Gdyby producent lub dystrybutor LG Swift 3D dołączał karty microSD byłby to nie tylko zwykły ukłon w stronę klienta, ale przede wszystkim nieoceniona pomoc. Jako, że telefon ten operuje w Strefie 3D wymaga specjalnych kart microSD co najmniej z poziomu 10, a te na pewnych rynkach, w tym polskim, nie tak łatwo kupić. Smartfon LG Swift 3D obsługuje karty do 32 GB, zaś Huawei Ideos U8500 do 16 GB. Pamięć wewnętrzna Swifta to RAM: 512MB DDR2 (2 kanałowa) / pamięć użytkownika: 8GB eMMC, zaś w przypadku Ideos U8500 ROM to 512 MB, a RAM 256 MB. Różnica jest więc kolosalna, także w zastosowanych rozwiązaniach. LG Swift 3D może pochwalić się bowiem zastosowaniem technologii ‘Tri Dual’ firmy LG, łączącej moduły Dual Core, Dual Channel, Dual Memory opartej na chipsecie TI OMAP4. Oczywiście jest to podyktowane także obsługiwanym przez niego kontentem, w tym treściami w 3D. Za pomocą portu HDMI 1.4. można w prosty sposób udostępniać go na ekranie telewizora czy monitora 3D. Wejście do portu jest obudowane przesuwaną małą klapką. Nowy LG Swift 3D P-920 obsługuje także DLNA. Zapewnia to łączność pomiędzy poszczególnymi urządzeniami włączonymi do danej sieci. Został wyposażony, jak już wspomniałam w micro HDMI, oraz w Bluetooth 3.0, WiFi 802.11 b/g/n, WiFi hotspot , micro USB oraz gniazdo słuchawkowe. Huawei Ideos U8500 ma procesor starszej generacji Qualcomm® MSM7225, 528 MHz (LG Swift 3D – ma procesor Dual core 1GHz ARM Cortex A9), Bluetooth: 2.0+EDR, WiFi 802.11b/g/n, Wi-Fi hotspot, micro USB oraz gniazdo słuchawkowe.
Nawet design ładowarki LG Swift 3D jest ładniejszy i ciekawszy, a sama ładowarka mimo przewagi technologicznej jest znacznie mniejsza i poręczniejsza.
Wkrótce kolejna część benchmarkingu.
Maya M. Kowalczyk